Privjet! (of zoiets)
Gisteren teruggekomen van ruim 2 weken Moskou. Wat een avontuur! Het begon in Madrid, om 3 uur in de ochtend uit ons bed, auto inladen en op naar het simcentrum van Madrid om daar de auto's af te geven en de taxi naar het vliegveld te nemen. Daar ingechecked voor onze vlucht naar Rome. We vlogen met Alitalia in een MD-80. Leuk om een keer in te zitten. Na zo'n 2 uurtjes vliegen stonden we in Rome. Daar naar de andere termninal gegaan en 3 uurtjes of gewacht om een mooie Airbus A321 van Alitalia te betreden die ons in 4 uurtjes naar Moskou bracht. De douane is zoals je verwacht van Rusland, lange rijen, hoop bureaucratie maar uiteindelijk mochten we het land in. Het visum was in orde (al kreeg ik wel een rare blik...wat doet een nederlander met een visum uit spanje, een vlucht uit Italie in Rusland...
Eenmaal in het hotel begon de ellende pas echt. Het hotel bleek nog niet betaald te zijn door CAE. En de creditcard van CAE werd niet geaccepteerd, of we zelf even wilden betalen. Ehm...ja hoor..maar we kunnen maar voor 1 nacht betalen. Uiteindelijk werden we een paar uur later uit de brand geholpen door een werknemer van CAE die onze hotelrekening wel kon voldoen.
De dagen dat we moesten simmen bestonden eigenlijk alleen maar uit slapen, eten voorbereiden en simmen (en soms even naar het winkelcentrum).
De simulator stond op het Aeroflot training centrum. De ingang van dit centrum is misschien nog het best te vergelijken met (sorry voor deze woorden) een concentratiekamp uit de 2e wereldoorlog. Betonnen omheining, gewapende bewakers met duitse herders. Allemaal oud en vervallen. Het uitzicht van de briefingruimte was al niet veel beter. Een wegroestende (nog werkende) fabriek. Wel apart om zo te zien.
De sessies gingen ons redelijk goed af. Het was natuurlijk een groot voordeel dat we onze MCC op de airbus hadden gedaan. De eerste 3 sessies gingen over het leren vliegen en de daaropvolgende sessies over het afhandelen van storingen. Na 7 sessies vertok onze instructeur en werden we overgenomen door de TRE (examinator) die ons een LOFT-(trainingssessie), skill- en low visibilitysessie af nam. Alles netjes gehaald en nu binnenkort nog op het echte toestel wat landingen maken en dan is de typerating binnen.
Op onze vrije dagen wilden we natuurlijk wel wat van Moskou zien. Aangezien wij dicht bij het simcentrum waren gestationeerd betekende dat we niet echt centraal zaten. Alles bij elkaar 45 minuten in de bus om bij het metrostation te komen om dan nog 25 minuten in de metro te zitten. Maar daarna zie je dan ook wel wat. Het rode plein. Jarenlang het middelpunt van het communisme. Tegenwoordig heeft ook het kapitalisme toegeslagen. Aan het rode plein ligt enerzijnds het Kremlin, nog steeds het centrum van de regering. Aan de andere kant ligt een monumentaal pand wat tegenwoordig diest doet als een (erg duur) shoppingcentrum. Het rode plein op zich stelt niet veel voor, voornamelijk groot, maar dat is het dan ook. Het aanliggende Kremlin met zijn gebouwen maakt veel goed. Natuurlijk denk je als piloot zijnde of je ook een Cessna op het rode plein kan landen zoals Mathias Rust dat in 1987 deed. Zou mij ook wel lukken denk ik ;)
Het leven in Moskou is heel dubbel. Enerzijds slaat het kapitalisme toe en lijkt alles mogelijk. Maar aan de andere kant zie je nog veel oude invloeden. Russen zijn erg stug, erg taakgericht, als het hun taak niet is dan doen ze het ook niet, is het niet mogelijk. Erg frustrerend. Het is niet mijn land, ik zou er niet willen wonen, maar ik ben blij dat ik de kans heb gehad om het van dichtbij mee te maken.
Groetjes
Jeroen
